Derin uyurum.Zor uyanırım.Kapı zili,telefon sesi farketmez.Depremde bile uyanmadım.
Ama horlamaya dayanamıyorum.Ne iğrenç bir gürültüdür.Sanki hiç bitmmiycek gibi gelir.Çeşitli sesler hırıltılar,iniş çıkışlar.müzik gibi.Küçükken anneannem dedem inletirdi ortalığı,hala da inletiyolardır heralde artık kalmıyorum onlarda büyüdüm .Bazen solo girerlerdi,bazen kanon yaparlardı.Bir o bir diğeri,aralıksız saatlerce.Ayıptır sölemesi odalar büyük,feci yankı yapar.Çok rahatsız edici.
Bu gece de yorgunum uyuyamıyorum yan yatakta horlayan biri var.Horlayanı dürtücen ya da yastıkını çekicen.Anlık bir zafer olabilir.ya da sen ole sanırsın, sessizliğin üstüne gökgürültüsü gibi geri gelir.
Radyo eksen de bok gibi çalıyor bu gece,horultuyu bastıramıyor.
Bir kadın horlasa boşanma,ayrılma sebebim olur.Ne zaman böle büyük konuşsam hayat bana onu yaşatır.kesin başıma gelicek.
Geniz eti olan aldırsın kardeşim.şişman olan da zayıflasın.Yanımdakine bu rahatsızlığı veremem.Şişman olmamalıyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder