WHATSAPP

Jenerasyonumun en teknoloji özürlüsü olan bana arkadaşlarım cep telefonu almıştı doğum günümde bundan birkaç ay önce. Whatsapp kullanayım diye.Alıştım ama çok kötü oldu.İnsanları gözlemleyip kızardım birbirlerinin suratına bakmayıp kafa önde elde telefonla uğraşıyorlar diye ,yürürken otururken her zaman her yerde.Bir de telefona bakıp kendi kendine gülme görüntüsü bir acayip.
Beter oldum.Günde en az 3 veya 4 grup açılıyor.Sabahtan akşama kadar devam ediyor bazıları.Arada tekli konuşmalar da cabası.Dün tiyatroya gittik.Hemen öncesinde birşeyler yiyelim diye oturduk bir yere.Masada 6 kişi.İnsanlarla konuşmayıp,yüzlerine bakmayıp sürekli telefona  yazdığımı farkettim ve müthiş rahatsız oldum.Bir de galiba en çok ben yazıyorum,konuşuyorum,anlatıyorum.
Telefonla konuşma nefretimi buna dönüştürdüm sanki,sessizce yaz babam yaz. İstanbul'un bir ucundan diğer ucuna giderken yolda vakit geçirmek adına süper oluyor da diğer zamanlara sarktı mı acınası bir hal alıyor.Karşı cinslerimin affına sığınarak karı gibi vırvırvır.

Bu işe bir dur demem lazım.