What can i do, sometimes....

Şarkıdaki gibi "aşık gibi sevmezsen kardeş gibi sev beni" diyeceğim, çok ağır olacak:):):)...Barcelona gibi saldırıyoruz sağlı sollu, Mourinho'lu İnter gibi savunma yapıyor...ama kazanan yok ki ortada...bazen beklemediğim anda bir mesaj geliyor, mutlu oluyorum, sonra gerisi yok...bazen ben mesaj atıyorum, cevap geliyor, mutlu oluyorum, sonra gerisi yok...Niye böyle oluyor? Neyi eksik yapıyorum yine? Problem kesin bendedir eminim..Ya da niye ümitleniyorum ki ben? Ne alaka  yani...Ben bir süre müzik dinleyeyim en iyisi, çok albüm var dinleyecek...Blog da Grobelaar'a emanet..Arada klip koyarız...

Not: Gemiler kalkar yüreğimden sessizce diyeceğim Orhan Atasoy edası ile ama o gemi kalkmasın be...
Ayrıca fotoğraftaki emeği için Berbatovs'a respect diyelim. Büyütün bakalım fotoyu, neymiş o geminin adı...